واقعیت افزوده
واقعیت افزوده که ترجمه ی Augmented Reality یا به اختصار AR است
بهره گیری از تکنولوژی جدیدی است که در هر محل قابل استفاده بوده
این امکان را به کاربر می دهد تا المان یا مشخصات خاصی را به محیط اضافه کند
و از این مزیت بهره مند شود تا آبجکت مورد نظر خود را در محیط ببیند.
فکر کنید در یک ساختمان، یک واحد خالی در اختیار شما قرار دارد تا آن را دکور کنید
و وسایل را بچینید.
در روش سنتی با اندازه گیری فضا و بررسی مشخصات و ابعاد وسایل باید تصور کرد
که چیدمان نهایی به چه صورت خواهد بود.
اما با استفاده از واقعیت افزوده می توان تصویر سه بعدی اجسام و لوازم را در محل به صورت زنده ببینید.
ضمن اینکه می توان از تغییرات لحظه ای مشخصات لوازم هم بهره برد.
می توان ابعاد واقعی یا متغیر یا حتی رنگ های مختلف را بررسی کرد.
کاربر می تواند چند سری مبلمان، کتابخانه، کابینت، سرویس های بهداشتی یا حتی سیستم های نورپردازی را در محل فیزیکی پروژه ظرف چند دقیقه آزمایش کند
و آنچه باید انجام شود را پیش از اجرا ببیند.
و یا در دوره های آموزشی کاربردی می توان از واقعیت افزوده نهایت استفاده را برد.
برای مثال در علوم تجربی با مشاهده عکس یک ارگان زیستی مانند قلب یا مغز به صورت چاپ شده نمی توان به ابعاد، زوایا و پیچ و خم های عضو حیاتی بدن پی برد.
ولی با استفاده از واقعیت افزوده در لحظه می توان تصویر سه بعدی قابل بزرگنمایی و جابجایی از آن عضو را دید.
می توان تصویر سه بعدی قلب را زوم کرد، به چپ و راست یا بالا و پایین چرخاند و حتی اطلاعات ثبت شده را روی قسمت های مختلف آن مشاهده کرد.
علوم فنی و مهندسی
در علوم فنی و مهندسی نیز به همین ترتیب می توان قطعات و تجهیزات بسیار کوچک یا بسیار بزرگ را به صورت سه بعدی تصویر کرد و مشخصات و اطلاعات را دید.
برای استفاده از این فناوری تنها کافیست یک گوشی یا تبلت هوشمند داشت
تا با دوربین آن محیط را دید و در تصویر برنامه اختصاصی واقعیت افزوده برای آن پروژه اجرا شود.